Hindistan’da kurulan Babür İmparatorluğu, bahçelere ve anıtsal mimariye önem verirdi.

Her mimari eserde sanatlarını ortaya koyan Babürler'in Pakistan topraklarında da izleri var. Bu eserlerden biri "Bahçeler Şehri" olarak da bilinen Lahor’da inşa edilen Şalimar Bahçeleri. Burası, şehrin en fazla ziyaret edilen yerlerinden.

Beşinci Babür İmparatoru Şah Cihan döneminde yapılan Şalimar Bahçeleri, Babür kültürünün klasik bir örneği.

1637 yılında inşasına başlanan Şalimar Bahçeleri’nin yapımında birçok farklı meslek grubu çalıştı; mimar, bahçıvan, mühendis, zanaatkar... İnşası 1641 yılında bitti.

Büyük ve simetrik bahçeler

Babürler, her zaman bahçeleri kurak manzaradan kaçamak olarak gördüğü için, yaptıkları bahçeler genelde büyük ve simetrik olurdu.

Şalimar Bahçeleri de güneyden kuzeye doğru inşa edilen üç teras şeklinde yapıldı. 16 hektarlık alana yayılan bahçenin alt terasında 153 çeşme, orta terasında 152 çeşme ve üst terasında 105 çeşme var.

Bu teraslardan birincisi (Divan-i Alem) padişahların halkı kabul ettiği mekandı. Oyulmuş taşlar ve çeşmeler ile dekore edilmiş olan ikinci teras (Divan-i Khas), görüşmeler ve misafir kabulü için kullanılırdı. Üçüncü teras ise, hükümdarların eşlerinin kullanımı için yapıldı.

Lahor'un sıcak havasında Şalimar Bahçeleri

Adeta bir doğa merkezi olan Şalimar Bahçeleri, Lahor’un sıcak havasına uygun değildi. Bunun için Şah Cihan, bahçeye Himalaya eteklerinden şehre uzanan yola bir su kanalı inşa ettirdi.

Kanalın sonu bahçenin üst terasına ulaşarak, içinde barındırdığı yüzlerce çeşmenin çalışmasını sağladı. Bu sayede bitkiler daha uzun ömürlü oldu.

Peyzaj mimarlığı alanında da ön plana çıkan bahçede, Babürler için sonsuzluğu simgeleyen selvi ağaçlarının yanı sıra portakal, limon, erik ağaçları var.

Yıllar boyu iklim ve doğal afetler yüzünden zarar gören bahçe, 1981'de UNESCO Dünya Kültür Miras Listesi’ne alındı.